Waarom ik besloot te stoppen met hormoontherapie en wat ik ervan leerde
Na 4,5 jaar hormoontherapie kreeg ik van mijn verpleegkundig specialist oncologie te horen: “Gefeliciteerd, je hebt 90% van je behandeling volbracht en dat is meer dan de meeste mensen in jouw situatie.” Die woorden verrasten me, vooral omdat ik de dagen daarvoor nog stevige discussies had gevoerd over mijn beslissing om voortijdig te stoppen met de (anti)hormoontherapie die mij al jaren kunstmatig in de overgang hield. Net 40 geworden, maar mijn lichaam voelde al lange tijd alsof het 15 jaar ouder was. De bijwerkingen waren te zwaar geworden, de weerstand ertegen te groot. Ik kon letterlijk niet meer.
De standaardbehandeling zonder maatwerk
Hormoontherapie is onderdeel van het standaard behandelplan voor mijn type kanker. Maar wat me opviel, is dat er nauwelijks wordt gekeken naar de individuele levensstijl van een patiënt. Factoren zoals mentale weerbaarheid, stressniveau, vetpercentage, bewegingspatronen, voeding en alcoholgebruik worden niet meegenomen in de beslissing over de behandeling. En dat terwijl deze factoren een enorme impact hebben op gezondheid en herstel.
Waarom wordt er niet gekeken naar hoe sterk iemands lichaam al is? Waarom is het niet standaard om een behandeling af te stemmen op leefstijl en persoonlijke situatie? Hier valt volgens mij nog veel winst te behalen.
De kracht van kritisch blijven
Wat mij bijna met stomheid sloeg, was de opmerking dat de medische wetenschap ‘ontdekt’ had dat het geïnjecteerde medicijn veel langer dan drie maanden actief blijft in het lichaam. Toch moest ik elke drie maanden een nieuwe dosis laten zetten, simpelweg omdat dat het protocol was. Dit soort dingen laten zien hoe belangrijk het is om zelf kritisch te blijven en vragen te stellen bij behandelingen, hoe goed bedoeld ze ook zijn.
Vertrouwen op je eigen gevoel
Inmiddels ben ik ruim een half jaar gestopt en voel ik me elke dag meer mezelf. Mijn lichaam herstelt en ik krijg mijn energie terug. Gisteren had ik mijn laatste onderzoeken en ook deze waren volledig in orde. Officieel ben ik nu ‘schoon’, zoals ze dat noemen.
Wat ik uit deze ervaring heb geleerd? Blijf altijd vertrouwen op je eigen gevoel. Blijf voor jezelf opkomen en stel vragen bij onduidelijkheden. Volg je onderbuikgevoel en maak keuzes die voor jou goed voelen, ook als anderen dat misschien spannend vinden. En tegelijkertijd: blijf geloven in de gezondheidszorg, want artsen en specialisten hebben echt het beste met je voor. Maar dat betekent niet dat je blind moet volgen wat er wordt voorgeschreven.
Herken jij dit?
Heb jij ooit een behandeling gehad waarbij je twijfels voelde, maar toch hebt doorgezet omdat het protocol dat voorschreef? Of ben je juist op een punt gekomen waarop je, net als ik, besloot om een andere weg in te slaan? Ik hoor graag je ervaring!
Wil je meer weten over hoe je keuzes maakt die bij jou passen, ondanks externe druk? Lees meer over mijn coachingstrajecten hier of plan een gratis kennismakingsgesprek.