Dit artikel liever luisteren? Ik deel hem met je in de podcastaflevering:
Dat gevoel of stem in je hoofd dat kan helpen, maar waar we vaak niet naar luisteren
Ken je dat? Dat je gevoel je iets probeert te vertellen? Dat je gevoel in een situatie zegt dat je iets wel of niet moet doen en dat je achteraf blij bent dat je naar je gevoel hebt geluisterd, of juist baalt dat je dat gevoel hebt afgewimpeld.
Iedereen heeft zo’n soort begeleidingssysteem in zich, genaamd intuïtie.
Intuïtie is een soort natuurlijk instinct dat op bepaalde momenten ineens op komt. Een soort gevoel dat ons probeert te helpen de juiste keuzes te maken. Vaak komt intuïtie ineens om de hoek kijken als we ons in stressvolle situatie bevinden. Wat ik dan weer ontzettend interessant vind, is dat we er vaak niet naar luisteren. Dat we denken: ahh dat kan toch niet.. Of juist dat dat waar je intuïtie mee aan komt zetten, de moeilijkste optie is. Meestal omdat het ver buiten onze comfortzone ligt. En juist daarom vertrouwen we het vaak niet.
Vertrouwen op je intuïtie, vertrouwen op jezelf. Hoe spannend dat soms ook is, je zult merken dat je intuïtie je bijna altijd op het juiste spoor zet.
Bij mij was dat bijvoorbeeld in de zomer van 2019. Ik had toen net de diagnose borstkanker gekregen en zat midden in de rollercoaster die dan volgt. Bijna dagelijks had ik afspraken in het ziekenhuis, steeds bij andere specialisme: bij de chirurg, de fertiliteitsarts, de plastisch chirurg, de oncoloog, noem maar op. En overal moest ik in korte tijd hele moeilijke keuzes maken die niet alleen van invloed zouden zijn op mijn eigen toekomst, maar ook op dat van mijn gezin.
En ik kan me nog goed herinneren dat we de eerste keer bij de oncoloog zaten om mijn behandelplan te bespreken. Gezien mijn leeftijd en het type borstkanker dat ik had zou chemotherapie een standaard onderdeel van mijn behandeling zijn. En dat was iets waarvan mijn intuïtie meteen begon te stuiteren: DOE HET NIET: NEEM GEEN CHEMO!
Het was zo’n sterk gevoel dat aan bleef houden, zelfs na een aantal afspraken waarbij de oncoloog met statistieken en worst-case scenario’s aan kwam zetten. Mijn gevoel bleef aanhouden. Ik wil dit niet, ik moet dit niet doen. Van chemo word ik nog zieker dan ik al ben en wat voor gevolgen heeft het voor de langere termijn? Ik heb die, tussen aanhalingstekens, troep niet nodig. Begrijp me niet verkeerd he, ik ben heel erg voor chemotherapie en ik ben er van overtuigd dat het voor heel veel mensen een redding kan zijn. Maar mijn intuïtie zei me dat ik overbehandeld zou worden als ik wel voor chemo zou kiezen.
Mijn moeder vond uiteindelijk via internet informatie over een methode in Amerika waarbij ze een stukje tumorweefsel onderzoeken en testen of het gevoelig is voor de huidige beschikbare soorten chemotherapie. Toen ik dit in het ziekenhuis aankaartte, reageerde de oncoloog sceptisch, maar wilde meewerken. We spraken af dat als de test aangaf dat de tumor reageerde op de chemo, ik de therapie zou volgen. Vier weken later was de uitslag binnen. Wat denk je..
De oncoloog gaf toe dat hij dit nog nooit had meegemaakt. De score moest 15 of minder zijn. Alles boven de 15 zou chemo betekenen. En ik had 12! Mijn kankercellen zouden niet reageren op een chemotherapie behandeling.
Dat is me dus dankzij mijn intuïtie bespaard gebleven.
En mijn voorbeeld misschien wat extreem, maar wellicht kun jij je ook wel een situatie herinneren waarbij je blij was dat je je intuïtie hebt gevolgd. Of waarvan je achteraf dacht: had ik nou toch maar naar mijn gevoel geluisterd.
En mocht je je ooit in een situatie bevinden waarin je gevoel, je intuïtie je iets wilt vertellen. Schuif het dan niet meteen aan de kant maar neem het serieus. Neem de tijd om er bij stil te staan, een pauze voor jezelf. En heb vertrouwen, vertrouwen dat jouw lijf en je hoofd het beste weten wat goed voor je is.